Nie do wiary!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!! Mój niezawodny, od ponad 4 lat zawsze gotowy na każde wyzwanie laptop, łączność ze światem, moje biuro, kopalnia wiedzy, wrota czasu, pożeracz każdej wolnej chwili... padł!! Padł i nie powstał. kaput. Koniec. Jest zimny, cichy i głuchy na moje wezwania. Nie mruga żadnym z kolorowych światełek, po 15 minutowej próbie reanimacji nie chce już nawet westchnąć. Nie dał mi skończyć recenzji artykułu, który na dziś obiecałam dostarczyć...
O zdarzeniu dość szybko dowiedzieli się pobliscy sąsiedzi, z pewnością ci z piętra. Mój niecenzuralny krzyk obiegł echem zimne mieszkanie i wrócił by uświadomić, że chyba jestem na przymusowym urlopie..
Zaraz po rehabilitacji jadę do serwisu błagać, żeby uzdrowili go na jutro.. Jutro piątek... po nim niepracujący weekend... mam szanse jak Hitler w '45, ale spróbować muszę...
Z wielką goryczą i nie ma co ukrywać pustką pod palcami pakuję manatki na terapię..
foto: net
.jpg)
Znam ten ból. Łączę się w rozpaczy... :)
OdpowiedzUsuńOjoj, a to nieszczęście, ja bym była jak struta bez mojej "dzidzi"
OdpowiedzUsuńWyrazy współczucia
OdpowiedzUsuń