Chwilka zadumy. Dziś mija rok odkąd skrobię i przelewam myśli w Dzienniku. Zastanawiam się czy warto? Czy wszystkie godziny, dni, miesiące spędzone napisaniu, zerkaniu tu i analizowaniu własnych zamiarów, tego co się stało, albo tego co będzie miało miejsce miało sens? Czy coś wniosło w moje albo czyjeś życie? Pisanie na pewno dawało mi dużo radochy. Czasem "wylanie" tego co we mnie tkwiło, własnych smutków, a czasem radości było jak swego rodzaju oczyszczenie, zamykanie poszczególnych rozdziałów, przyjście na kolejny level :-) Nie żałuję żadnej chwili spędzonej z blogiem. Swego rodzaju był to jakiś sposób na życie, na radzenie sobie ze stresem i nie łatwym czasem przed i po operacjach.
.jpg)
Twój dziennik Katjo był dla wielu osób prawdziwą "biblią osteotomiaka" , jedyną informacją dla chorego o tym rodzaju osteotomii. Pomogłaś pisząc dziennik przetrwać trudne chwile wielu czytającym go osobom...
OdpowiedzUsuńDziennik pomagał oswoić strach, podjąć decyzję konieczną o operacji, pokazał że po operacji normalnie się żyje, że można to dzielnie znieść a dobra rehabilitacja to podstawa!!!
Dziennik to wspaniałe źródło wiedzy...to Twój dar swoich doświadczeń dla wszystkich "przed" i "po".
Dziękuję Ci za to, że napisałaś go !!! Dla mnie to był wielki dzień, gdy trafiłam na Twój blog...zmienił bardzo dużo na wielki plus w mojek walce z chorobą!!! DZięki, dzięki, dzięki...:)